فیزیوتراپی در بیماران مبتلا به پارکینسون نقش مهمی در بهبود تعادل، افزایش تحرک و کاهش سفتی عضلانی دارد. این بیماری باعث کندی حرکات، لرزش و ناهماهنگی در راه رفتن می‌شود که می‌تواند منجر به افتادن و کاهش استقلال فردی شود. تمرینات فیزیوتراپی شامل حرکات کششی، تمرینات تعادلی، تمرینات تقویتی و تکنیک‌های اصلاح الگوی راه رفتن است که به بیماران کمک می‌کند تا کنترل بهتری روی حرکات خود داشته باشند. همچنین، روش‌هایی مانند تحریک الکتریکی، تمرینات ریتمیک و هیدروتراپی می‌توانند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران پارکینسونی کمک کنند.
