فیزیوتراپی برای بیماران مبتلا به ام اس (MS) نقش مهمی در بهبود تعادل، کاهش اسپاسم عضلانی و افزایش استقلال حرکتی دارد. این روش درمانی شامل تمرینات تقویتی، حرکات کششی، تمرینات تعادلی و تکنیک‌های اصلاح الگوی راه رفتن است که به کاهش خستگی و افزایش کیفیت زندگی بیماران کمک می‌کند. علاوه بر این، استفاده از دستگاه‌های فیزیوتراپی مانند تحریک الکتریکی و هیدروتراپی می‌تواند عملکرد عضلات را بهبود بخشد. برنامه درمانی باید متناسب با شرایط هر فرد تنظیم شود تا از تحلیل عضلانی جلوگیری کرده و حرکت را تسهیل کند.
